Polaczyc dom starcow z domem dziecka?

czemu w polsce nikt tego nie robi? jak myslicie, czy to mogloby sie to sprawdzic w naszych warunkach?

Na pewno nigdy nie powiem że dał go bóg ojciec bo bym skłamała i była hipokryką. Na świat wydałam go ja, ciąże znosiłam ja, a nie Twój bóg. Pamiętaj natomiast że dużo dzieci rodzi się dzięki nauce bo innej możliwości nie ma. Koszty jakie ponosi się dziecko a to ciekaw,
Bardziej był się zajęła faktem czemu rodziny maja po 5-10 dzieci i są tak dysfunkcyjne że oddają je państwu żeby każdy pracujący utrzymywał. Nie denerwuje się wcale, ale Ty i owszem. Tak jestem szczęśliwa i to bardzo bo mam przy sobie osoby które kocham, mój cel przeżyć swoje żyjecie najlepiej jak potrafię i cieszyć się nim. Masz jeszcze jakiś problem? Może Ci psychiatra by pomógł.

Powiem Tobie tak, gdy już wszystko stracisz prawdziwym domem dla dziecka będziesz Ty sama i Twoja miłość, przytulenie na przykład. Gdy Ciebie zabraknie-umrzesz, zawsze będzie mogło do Niej (Miłości) wrócić.

Nie denerwują mnie kłamstwa, bo niby czemu mają?

Nie dążysz do większego szczęścia? Jaki cel ma Twoje życie? Aby tylko osiągnąć własne , ziemskie szczęście? Czy to nie egoistyczne, skoro kochasz i założyłaś rodzinę? Chcesz się cieszyć nim, a co Tobie radość?

I znów traktujesz dzieci jak problem i przedmiot, przecież jesteś matką, powinnaś bardziej rozumieć, że to stworzenia czujące i kochające. Chcesz by Ciebie, ktoś traktował jak przedmiot i w taki sposób o Tobie mówił?

Dużo też się nie rodzi mimo pomocy nauki i tego, że rodzice są zdrowi. Dużo ludzi też umiera, mimo niby terapii, która pomaga innym, tylko nie im. Dlaczego?

Owieczko ja wiem że jesteś na etapie miłość do wszyskich bo tak karze Twój bóg, ale doprawdy powiem Ci zajmij się własnym życiem, swoimi problemami i nie nauczaj innych co jest dla nich najlepsze. Twój bóg nie byłby z tego faktu zadowolony. Żyj i daj innym żyć jak chcą. Być może pomyliłeś portale na przeznaczeni.pl odnajdziesz swoje przeznaczenie.

Dziękuję za rozmowę. Szkoda, że nie odpowiedziałaś na moje pytania o cel swojego życia. Z mojego punktu widzenia, smutno byłoby patrzyć na dziecko, którego rodzic wylicza koszty Jego utrzymania, rozwijania pasji. Natomiast odczuwałbym ogromną radość widząc miłość rodzica do własnego dziecka, życia skromnego i uczciwego, wypełnionego ich wspólną miłością.
Odnalazłem swoje przeznaczenie. :) Jest to życie miłością i wolne od kłamstw, a co ma być to będzie, ufam Bogu.

Wiem do czego zmierzasz, ale bog nie ma z tym nic wspolnego. Zauwaz,ze ludzie zli okrutni pozbawieni ludzkich uczuc, tez maja potomstwo, a przeciez zeby bylo tak jak insynnujesz to przeciez nie mieliby wlasnych dzieci, bo bog wedlug koscioka nie popiera zla i z gory pietnowalby takich osobnikow.

Owieczko polecam historie filozofii pana Tatarkiewicza, może coś zrozumiesz. Bo na chwilę obecna jesteś oderwany od rzeczywistości. Być może to rodzaj terapii ale popadanie ze skrajności w skrajność no nie jest antidotum.

Nie oceniam kto jest zły i kto zasługuje na potomstwo, a kto nie. Ciekawe, że poważny świat wmawia ludziom, że seks został stworzony dla przyjemności i to nazywa odpowiedzialnością? Czyli kupowanie lizaków dla samej przyjemności jest odpowiedzialnością zamiast chleba, który daje życie?
Konsekwencją seksu są narodziny i umiejętność wzięcia odpowiedzialności za życie dziecka jest miarą dojrzałości do podjęcia współżycia między partnerami.
Pana Tatarkiewicza, ładne nazwisko, brzmi jak pisarz książek dla dzieci i młodzieży.

Mamusia mówi, że ja nie rosnę i nowej sukienki nie chce mi dać A ja już rosnę czterdziestą wiosnę i pod staniczkiem dobrze mi znać. Miałam kochanka ulubionego, który przynosił mi róży ukochany kwiat Raz w łóżku leżę już rozebrana, on chwycił mocno za me kolana I szepnął w ucho ach kocham Cię, i tak zasnęłam w jego objęciach , a kiedy skończył nie mam pojęcia, bo wtedy nie bolało nic. A gdy minęło dziewięć miesięcy, mały bękarcik przyszedł na świat. Takiej miłości nie chcę znać więcej, bo taką miłość niech trafi szlag

Przepiękny limeryk, chyba w stylu Bolesława Leśmiana. :D

na najprostrze pytania czasem najtrudniej odpowiedziec, albo tak sie nam tylko wydaje

Bóg, miłość, braterstwo i jedność, sprawiedliwość, łagodność, równość i coś jeszcze.... dużo osób rodzi się z nadzieją widzenia Boga- poznania Jego miłości.

i co sie pozniej z nimi dzieje?

Ich potrzeba miłości jest zaspokojona. Mogą odrzucić grzech, nikt i nic więcej nie jest im potrzebny/e do bycia radosnymi. Wiecznie radośni. Wiecznie szczęśliwi, należy się radować z ich Szczęścia. Potrzeba miłości jest naturalniejsza od potrzeb fizjologicznych.

a akcja dzieje sie gdzie?